Σαν χρονογράφημα
Επιμέλεια κειμένου, Γιώργος Κολλάτος
Το αφήγημα είναι κάποιες δεκαετίες πάρα πίσω, τότε που αρκετοί συμπατριώτες μας Πελοποννήσιοι ταξίδευαν στην Αθήνα με το τρένο, τις περισσότερες φορές από κάποια ανάγκη για αρρώστιες κλπ. Τότε που παπατζήδες κορόιδευαν τους επαρχιώτες στις παρόδους της οδού Αθηνάς με το «Εδώ παπάς, εκεί παπάς, που είναι ο παπάς» και άλλα τέτοια κόλπα.
Ο άνθρωπός μας από την Αρκαδία, κοιμόταν σε κάποιο λαϊκό ξενοδοχείο της Ομόνοιας και τα πρωινά ανέβαινε στα νοσοκομεία, πότε με τον ηλεκτρικό και πότε με τα λεωφορεία. Σ΄ αυτές τις διαδρομές πρόσεξε πως πολλοί επιβάτες δεν πλήρωναν εισιτήριο, αλλά έδειχναν στο εισπράκτορα κάποιο χαρτί.
Απορημένος γι΄ αυτό, ρώτησε τον διπλανό του συνεπιβάτη τι χαρτί είναι αυτό που δείχνουν και δεν πληρώνουν εισιτήριο (Ήτανε κάρτα διαρκείας). Ο συνεπιβάτης του, αφού τον… έκοψε καλά-καλά του είπε πως αυτό που δείχνουν είναι το… στεφανοχάρτι του γάμου τους. Δηλαδή αν έχω το χαρτί μαζί μου δεν θα πληρώνω εισιτήριο, ξαναρώτησε για να σιγουρευτεί.
Και βέβαια δεν θα πληρώνεις, τον… διαβεβαίωσε ο εξυπνάκιας, ο Αθηναίος. Στο επόμενο ταξίδι στην Αθήνα, ο συμπατριώτης μας πήρε μαζί του και το στεφανοχάρτι (πιστοποιητικό γάμου) και σαν μπήκε στο λεωφορείο, αυτή τη φορά δεν έβγαλε εισιτήριο όπως τον ορμήνεψαν και στον εισπράκτορα έδειξε το… στεφανοχάρτι!
Κοίταξε το χαρτί ο εισπράκτορας, κοίταξε και τον αφελή Πελοποννήσιο επιβάτη και αφού του έβγαλε εισιτήριο, του είπε πως αυτό το χαρτί είναι για να… επιβαίνει δωρεάν μόνο στη γυναίκα του και όχι να καβαλικεύει δωρεάν το λεωφορείο! Η κακόγουστη φάρσα και τα ειρωνικά χαμόγελα των επιβατών, έκαναν το συμπατριώτη μας να κατεβεί στην πρώτη στάση καταντροπιασμένος.-
Πηγή: Από το βιβλίο Αναδρομές στο χρόνο, του Δημήτρη Βαλαβάνη.